اصلاح گر باشید

 
 یکی از واژه هایی که در دنیای مدیریت ایران مورد کم لطفی قرار گرفته است واژه " نظارت و کنترل " است . نظارت از ناظر بودن می آید، یعنی اینکه مدیر هر سازمان، موظف است با نظارت دقیق و گزارش گیری بموقع از نحوه عملکرد کارکنان و نتایج حاصله مطلع شود. اما کنترل یعنی اصلاح کردن به عبارتی دیکته ننوشته غلط ندارد. مدیران باید بتوانند اشتلاهات کارکنان را یافته و آنها را به مسیر صحیح برگردانند. پس کنترل یعنی اصلاح کردن و برگرداندن به مسیر صحیح. اگر بپذیریم که نا انسان کامل داریم و نه محصول کامل و همگی ما در مسیر کمال و تعالی باید گام برداریم و به صورت مرتب و با افزایش آگاهی باید به نتایج یهتری دست یابیم، پس کنترل نه تنها معنای " بگیر و ببند " نمی دهد بلکه یک فرآیند لازم و ضروری در تعالی سازمان ها و افراد است. در هر کنترل صحیح چهار سؤال اساسی را مطرح کنید و با پاسخ به آنها مسیر اصلاحی را طی کنید.

سؤال اول) چه باید می شد؟

منظور این است که هدف چه بوده است و قرار بوده است به چه نتایجی دست یابیم و همچنین برای دستیابی به هدف قرار بوده است که چه برنامه هایی اجرا شوند ؟

سؤال دوم ) چه شده است ؟

یهنی اینکه در عمل به چه نتایجی رسیده ایم و عملکرد واقعی چیست ؟

سؤال سوم ) چرا اینطوری شده است ؟

این مهم ترین سؤال کنترل است چون دلایل عدم انحراف بین اهداف و برنامه، با عملکرد را مشخص می سازد. دقت کنید که فقط دنبال یک دلیل نباشید بلکه هر نارسایی حتماً چند دلیل دارد و در پاسخ به این سؤال دید مسئله یابی داشته باشید نه دید مقصر یابی. متاسفانهاکثر مدیران ما دنبال مقصر می گردند بدیهی است با این نگرش ضعیف ترین افراد سازمان مقصر قلمداد شده و مدیران اشتباهات خویش را نمی بینند . از این جهت سؤال سوم مهم ترین سؤال است چون مرحله آسیب شناسی آن است. و علت ها را مشخص می کند. بیایید بپذیریم که 80% هنر تشخیص درد است و درمان فقط 20% مابقی را تشخیص می دهد. اگر تشخیص ندهید هر گونه اقدام جبرانی عاقلانه نخواهد بود.

سؤال چهارم) چه باید کرد ؟

پس از تشخیص درد حال باید با اقدامات اصلاحی نسبت به رفع عیوب اقدام کرد و مجدداً فعالیت ها را در مسیر صحیح انجام داد .همانطور که ملاحظه می کنید اجرای گام های فوق در تمام مراحل زندگی نظیر مدیریت برخورد- مدیریت بر خانواده- مدیریت بر سازمان و .... کاربرد دارد. و در بروز اشتباهات نقش معلمی خویش را فراموش نکنیم و مهم تر از آن اینکه ایرادات خودمان را هم ببینیم. در اشتباهات کارکنان از خودمان سؤاال کنیم که شاید من در گزینش خویش اشتباه داشته ام. شاید آموزش صحیح نداده ام شاید نظارت و کنترل درستی را اعمال نکرده ام و .... پس در بروز هر اشتباهی مدیران هم نقش دارند.
 بیایید با هم تلاش کنیم ...